18 september is weer de eerste kringavond van dit seizoen.
In verband met corona moeten we tijdens de kringavond 1,5m afstand houden. Hierdoor kunnen we in onze normale zaal (de granietzaal in het kenniscentrum van het hunebedmuseum) niet meer alle bezoekers kwijt.
We hebben hiervoor een oplossing gevonden in het spreiden van de kringavond over twee ruimtes, de filmzaal in het hunebedmuseum zelf en de granietzaal in het kenniscentrum van het museum.
In de filmzaal zal steeds een externe spreker 2x op de kringavond dezelfde ingekorte lezing geven terwijl gelijktijdig in de granietzaal door eigen leden ook 2x een lezing gegeven zal worden of een andere activiteit georganiseerd zal worden. In de pauze zullen de bezoekers dan wisselen van zaal.
Er zullen een aantal spelregels gelden die we verderop in dit bericht hebben staan; lees ze goed en houd je er aan!
In de filmzaal van het museum zal Harry Huisman een lezing geven over bijzondere zwerfstenen in het Hondsruggebied.
Stenen zoeken doe je vooral in het buitenland, hoor je vaak, want daar heb je bergen en rotsen. Niet iedereen weet dat ook onze bodem vol met stenen zit. Grind en stenen zijn in het verleden aangevoerd door rivieren, die we nu nog kennen: Rijn, Maas, Elbe en Wezer. Daarnaast heb je ook stenen die op een andere wijze in ons land zijn terecht gekomen. Deze keien zijn vaak een stuk groter dan rivierstenen en zijn in de voorlaatste ijstijd met gletsjerstromen vanuit Scandinavië naar ons land vervoerd. Z’n 150.000 jaar geleden drong een enorme ijsmassa vanuit het noordoosten ons land binnen. Het was het randgebied van een enorm uitgestrekt pakket landijs, dat in tienduizenden jaren tijds geleidelijk in omvang en dikte was toegenomen. Vooral uit Zweden en Zuidwest-Finland heeft dit gletsjerijs een geweldige massa klei, zand, grind en stenen in de noordelijke helft van ons land afgezet. Deze stenen kennen we allemaal. Wie bij een hunebed staat, kijkt naar Scandinavische stenen. Omdat de keien van ver komen, noemt men die zwerfstenen.
Het sortiment zwerfstenen is enorm. Ze vormen als het ware een staalkaart van gesteenten waar de oeroude ondergrond van de Scandinavische landen uit is opgebouwd. Liefhebbers van zwerfstenen hebben van verschillende zwerfsteensoorten de herkomst in Scandinavië achterhaald. Sommige komen helemaal uit Finland, maar de laatste jaren is duidelijk geworden dat zelfs uit het verre noorden van Zweeds Lapland op de Hondsrug verschillende vondsten van granieten zijn gedaan. Het zijn keien die een reis van ruim 2500 km achter de rug hebben. En deze blijken helemaal niet zeldzaam te zijn. Behalve ‘lange-afstands-kampioenen’ zijn ook zwerfstenen gevonden van zeer bijzondere steensoorten. Het zijn oergesteenten die zo’n 2 miljard jaar geleden zijn ontstaan.
Het verhaal van deze avond geeft een inkijkje in bijzondere, heel mooie en zeldzame zwerfsteensoorten.
Als iemand een steen heeft waar hij graag iets meer van zou willen weten, dan is voor aanvang en in de pauze gelegenheid om die te laten zien.
In de granietzaal zal Jacob Otten een lezing geven over Jordanië.
Jordanië ligt op een kruispunt van handelsroutes, beschavingen en wereldrijken.
Assyriërs, Babyloniërs, Perzen, Egyptenaren, Joden, kruisvaarders, Mamelukken, Osmanen en Arabieren hebben allen hun sporen achtergelaten.
Petra, de roze stad die vergeten was door de tijd, is het bekendste overblijfsel uit het verleden. Toeristisch gezien overschaduwt Petra al het andere in Jordanië, het is één van de bekendste monumenten ter wereld. Petra is uitgehakt uit roze zandsteen die bij nadere beschouwing prachtig gekleurde banden patronen laten zien. Het is daarom niet vanuit historisch perspectief interessant maar is ook vanuit geologisch oogpunt interessant.
Verder zal er ook aandacht zijn voor de Wadi Rum, een prachtig gebied met steile rotsen in de woestijn, en voor de Dode zee.
We doen een beroep op uw eigen verantwoordelijkheidsgevoel en vragen u om zich aan onderstaande regels te houden, zo houden we het voor ons allen veilig en blijven we gezond.